Translation:B powerplant txt/el

From UFO:AI
Revision as of 13:02, 2 October 2010 by Bayo (talk | contribs) (moved Υποδομή Βάσεων/Σταθμός Ενέργειας to Translation:B powerplant txt/el: Normalize translation pages)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Σχεδιάγραμμα -- Σταθμός Ενέργειας

ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΜΑΥΡΟ

Μονάδα Αντιμετώπισης Εξωγήινων PHALANX

Κατασκευαστική σύνοψη, Εξουσιοδότηση Σ' -- Μόνο για τα μάτια του Διοικητή

Αρχειοθέτηση: 18 Μαρτίου 2084

Από: Paul Navarre, Διεύθυνση Έρευνας & Ανάπτυξης: Τμήμα Μηχανικών, PHALANX, Διοίκηση Επιχειρήσεων Ατλαντικού




Σύνοψη

Powerplant.png

H PHALANX δυσκολευόταν στην παραγωγή αρκετής ενέργειας για να καλύψει τις ανάγκες της απο τις απαρχές της δημιουργίας της το 1955. Οι παλιές βάσεις αναγκάζονταν να αντλούν ενέργεια από μεγάλες, πηγές ενέργειας μφδενικών εκπομπών (όπως υδραυλικοηλεκτρικά φράγματα) μέσω καλωδίοων πολλών χιλιομέτρων. Ήταν αποκλειστικά εξαρτώμενες από εξωτερικές πηγές ενέργειας και παρέλυαν όποτε η παροχή κοβόταν. Χρειάστηκε η Ρώσσικη πυρηνική επανάσταση για να αποκτήσουν οι υπόγειες βάσεις μας πλήρη ενεργειακή αυτονομία, η οποία καλύπτει ακόμα και τις εκτελούμενες έρευνες υψηλής ενέργειας.

Ο σταθμός της επιλογής μας είναι ο γερμανικός ΑΣΥΕ (Αντιδραστήρας Σχάσης Υψηλής Ενέργειας), ένας πολύ αποδοτικός ενισχυτής ενέργειας. Πρόκειται για υπο-κρίσιμο αντιδραστήρας, δηλαδή αντιδραστήρα που επιτυγχάνει σχάση χωρίς να απαιτεί μια συντηρούμενης αλυσυδωτή αντιδράση. Αντί αυτού χρησιμοποιεί μια εξωτερική πηγή νετρονίων -- σε αυτή τη περίπτωση έναν επιταχυντή σωματιδίων -- για την πρόκληση της αντίδρασης. Αυτή η μέθοδος απελευθερώνει αρκετή ενέργεια για να κρατά τον επιταχυντή σωματιδίων σε συνεχή λειτουργία, καθώς και ένα πλεόνασμα ενέργειας το οποίο χρησιμοποιείται για την τροφοδοσία της υπόλοιπης βάσης.

Ο ΑΣΥΕ λειτουργεί με θόριο αντί για ουράνιο, ενώ τα περισσότερα απο τα απόβλητα διασπόνται με φυσικό τρόπο και η ραδιενέργειά τους μειώνεται στα επίπεδα της σκόνης άνθρακα σε 500 μόλις χρόνια. Συγκρίτικά, ο χρόνος ημιζωής των ισοτόπων που χρησιμοποιούνται σε πυρηνικά όπλα και παλιούς αντιδραστήρες είναι 24.110 χρόνια για το πλουτόνιο (Pu-239) και 700 εκατομμύρια χρόνια για το ουράνιο (U-235). Τα βραχύβια απόβλητα διαχειρίζονται εύκολα από τον κατεργαστή εξασθενημένων στοιχείων που είναι ενσωματομένος στον αντιδραστήρα. Ύστερα από αυτή την κατεργασία, τα κατάλοιπα του αντιδραστήρα ΑΣΥΕ χρειάζονται μόλις μερικές εβδομάδες προκειμένουν να μειωθεί η ραδιενέργειά τους σε ασφαλή για τον άνθρωπο επίπεδα.

Στο σχεδιασμό μας, ο πυρήνας του αντιδραστήρα και οι μηχανισμοί χειρισμού είναι ενσωματομένοι σε ένα ειδικό κέλυφος που βρίσκεται πολύ πιο βαθιά από την υπόλοιπη βάση. Μόνο οι δεξαμενές ψύξης και οι είσοδοι για το κέντρο ελέγχου και τη συντήρηση βρίσκονται στο επίπεδο της βάσης. Αυτό μας προτατεύει από την ελάχιστη -- πλην όμως υπαρκτή -- πιθανότητα ανατίναξης του λόγω υπερθέρμανσης του πυρήνα σε περίπτωση πλήρους απώλειας ψύξης.

Πρέπει να το παραδεχτώ, αντέγραψα τα μισά λέξη πρός λέξη απο διάφορες αναλύσεις που διάβασα -- η πυρηνική φυσική είναι λίγο προχωρημένη για μένα -- αλλά καταλαβαίνω τα στατιστικά αρκετά καλά. Η ενέργεια που παράγει ένας σταθμός είναι αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες μία κοινής βάσης. Εάν μία βάση είναι εξοπλισμένη με πολλά ενεργοβόρα κτίρια όπως εργαστήρια, τότε μπορεί να χρειαστέι ένας δεύτερος σταθμός ενέργειας, γεγονός που συνεπάγεται αυξημένη ανάγκη προστασίας τους σε επικέιμενη επίθεση. Μπορούμε εύκολα και με ασφάλεια να αποθηκεύσουμε στη βάση αρκετά καύσιμα για μια δεκαετία συνεχούς λειτουργείας. Ένα κοντέηνερ ασφαλείας είναι εγκατεστημένο μαζί με κάθε αντιδραστήρα, και μπορεί να ανεφοδιαστεί αν κριθεί απαραίτητο.


Προτεινόμενο Δόγμα Χρήσης

Κάθε βάση χρειάζεται τουλάχιστον ένα σταθμό ενέγειας. Χωρίς σταθμό ενέργειας, πολλές εγκαταστάσεις -- συμπεριλαμβανομένου του Διοικητηρίου -- δε μπορούν να λειτουργήσουν. Βάσεις με αυξημένες ενεργειακές ανάγκες μπορεί να χρειαστούν και δύο ή και περισσότερους για να διατηρήσουν σε πλήρη λειτουργία όλες τις εγκαταστάσεις τους.

Στη στρατηγική άμυνας της βάσης μας θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην υπεράσπιση του Σταθμού Ενέργειας. Ζημιές στις δεξαμενές ψύξης μπορεί να αποβούν καταστροφικές: εάν χάσουμε πολύ ψυκτικό θα είναι δύσκολο να αποφύγουμε αυτοκαταστροφή του αντιδραστήρα. Ίσως πρέπει να σκεφτούμε το ενδεχόμενο να περιορίζουμε τη λειτουργία τον αντιδραστήρα σε περίπτωση επικείμενης επίθεσης, όμως ύστερα θα χρειάζεται πολύς χρόνος για την επαναφορά του σε πλήρη λειτουργία, κατά τον οποίο δε θα είμαστε ικανοί να λειτουργήσουμε οποιαδήποτε ενεργοβόρα εγκατάσταση. Εγκαταστάσεις όπως το ραντάρ, ο εργαστηριακός εξοπλισμός, ακόμα και οι ανελκυστήρες των υπόστεγων.


Πρόσθετα

Ουδέν.